راهنمای شغلی درباره جراحی عمومی

جراحی شغلی پر چالش است که پزشکی بالینی و جراحی را برای نجات جان و بهبود نتایج بیماران ترکیب می‌کند. جراحان، متخصصان پزشکی با آموزش‌های بسیار بالا هستند که عمل‌های پیچیده و نجات‌بخش را انجام می‌دهند و طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها از آسیب‌های تروماتیک تا بیماری‌های پیچیده را درمان می‌کنند. مسیر تبدیل شدن به یک جراح مستلزم یک سفر آموزشی سخت و طولانی است که شامل تحصیلات دانشگاهی، پزشکی، دوره‌های تخصصی و اغلب آموزش‌های تخصصی در حوزه‌های فرعی است. این تعهد به یادگیری و تسلط بر تکنیک‌های جراحی، جراحان را به مهارت‌های لازم برای تصمیم‌گیری‌های مهم در محیط‌های پر استرس مجهز می‌کند و در نهایت تأثیر عمیقی بر سلامت و رفاه بیماران آنها می‌گذارد.

جراح عمومی

جراحی شامل مطالعه و مدیریت بالینی طیف وسیعی از فرآیندهای بیماری است که نیاز به مراقبت جراحی دارند، از جمله مراقبت قبل از عمل، حین عمل و بعد از عمل. جراحان به طیف وسیعی از دانش پزشکی، از جمله آناتومی، فیزیولوژی، انکولوژی، مراقبت‌های ویژه، ترمیم زخم و مدیریت آسیب‌های تروماتیک نیاز دارند. جراحان زمان خود را بین عمل روی بیماران، ویزیت بیماران در مطب و معاینه بیماران بستری در بیمارستان تقسیم می‌کنند.

• مراقبت های قبل از عمل: جراحان ابتدا مراقبت‌های قبل از عمل را آغاز می‌کنند که شامل ارزیابی بیماران برای تعیین ضرورت عمل است. این شامل بررسی سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی و درخواست آزمایش‌های تشخیصی (مانند آزمایش خون، تصویربرداری) است. سپس، آن‌ها یک برنامه جراحی متناسب با وضعیت خاص بیمار تدوین می‌کنند. این ممکن است شامل مشورت با سایر متخصصان باشد.
• مراقبت های عملی: در صورت نیاز، جراحان عمل انجام خواهند داد. جراحان عمومی برای انجام طیف وسیعی از عمل‌های جراحی که ممکن است شامل شکم (مانند آپاندیسکتومی، ترمیم فتق، برداشتن کیسه صفرا)، دستگاه گوارش، پستان، پوست، بافت‌های نرم و سیستم غدد درون‌ریز (مانند تیروئیدکتومی) باشد، آموزش دیده‌اند. جراحان همچنین می‌توانند عمل‌های جراحی اورژانسی برای درمان شرایطی مانند تروما، مشکلات حاد شکمی (مانند زخم معده سوراخ شده، انسداد روده) و عفونت‌ها (مانند آبسه) انجام دهند.
• مراقبت های بعد از عمل: در نهایت، جراحان مراقبت‌های بعد از عمل را برای بیماران خود ارائه می‌دهند و بر بهبودی بیمار پس از عمل نظارت می‌کنند. این شامل کنترل درد، پیشگیری و درمان عفونت و نظارت بر عوارض است. آنها همچنین جلسات پیگیری را برای اطمینان از بهبودی مناسب و رسیدگی به هرگونه نگرانی یا عارضه‌ای که ممکن است به وجود آید، انجام می‌دهند.

یک نمونه از تداوم مراقبت که جراحان ارائه می‌دهند، مربوط به بیمار مبتلا به سرطان سینه جدید است. به عنوان مثال، بیمار ابتدا به مطب جراحی مراجعه می‌کند. جراح با بیمار ملاقات می‌کند و از مهارت‌های بالینی خود برای تدوین یک برنامه مراقبت درمانی که ممکن است شامل جراحی باشد، استفاده می‌کند. سپس جراح عمل‌های لازم را انجام می‌دهد. اگر بیمار پس از عمل نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد، جراح عمومی به ویزیت و مراقبت از بیمار خود در بیمارستان ادامه می‌دهد. پس از ترخیص بیمار، وی برای مراقبت‌های جراحی بعدی حتی سال‌ها بعد به جراح عمومی خود مراجعه می‌کند.

رایج‌ترین عمل‌هایی که جراحان عمومی انجام می‌دهند.

برخی از رایج‌ترین عمل‌هایی که جراحان عمومی انجام می‌دهند عبارتند از:

• آپاندیسکتومی: برداشتن آپاندیس که معمولا به دلیل التهاب آپاندیس انجام می‌شود.
• برداشتن کیسه صفرا: برداشتن کیسه صفرا، که معمولاً به دلیل سنگ کیسه صفرا انجام می‌شود.
• عمل جراحی ترمیم فتق: عمل جراحی ترمیم فتق که می تواند در نواحی مختلفی مانند کشاله ران یا ناف رخ دهد.
• برداشتن روده: برداشتن بخش بیمار یا آسیب‌دیده روده
• برداشتن پستان: برداشتن یک یا هر دو سینه، اغلب به عنوان درمان سرطان سینه.
• جراحی تیروئید و پاراتیروئید: برداشتن تمام یا بخشی از غده تیروئید و/یا غده‌های پاراتیروئید.

چند سال طول می‌کشد تا جراح عمومی بشویم؟

برای تبدیل شدن به یک جراح عمومی، معمولاً حداقل ۱۳ سال تحصیل و آموزش پس از دبیرستان لازم است. آموزش‌های تکمیلی که پس از دوره رزیدنتی انجام می‌شود، “فلووشیپ” نامیده می‌شوند. اگر این دوره‌ها را بگذرانید، آموزش می‌تواند تا ۱۶ سال یا بیشتر طول بکشد. مدت دقیق آموزش می‌تواند بسته به شرایط فردی و برنامه‌های آموزشی خاص، متفاوت باشد.

آیا شغل جراحی ارزشش را دارد؟

تصمیم‌گیری در مورد اینکه شغل جراحی ارزشش را دارد یا نه، به عوامل مختلف شخصی و حرفه‌ای بستگی دارد. در اینجا چند نکته کلیدی برای ارزیابی این مسیر شغلی آورده شده است که به دو دسته مزایا و معایب تقسیم می‌شوند.

مزایا

• پتانسیل بالای درآمد: معمولاً جراحان حقوق بالایی دارند.اداره آمار کار آمریکا طبق آمار اداره کار ایالات متحده (BLS)، میانگین دستمزد سالانه جراحان به طور قابل توجهی بالاتر از میانگین همه مشاغل بوده است.
• رضایت شغلی: بسیاری از جراحان کار خود را رضایت‌بخش می‌دانند، زیرا می‌توانند تأثیر قابل‌توجهی بر زندگی بیماران داشته باشند و اغلب جان آن‌ها را نجات می‌دهند یا کیفیت زندگی آن‌ها را به طور چشمگیری بهبود می‌بخشند.
• اعتبار و احترام: جراحان به دلیل آموزش گسترده و ماهیت حساس کارشان، در جامعه پزشکی و جامعه به طور کلی از احترام زیادی برخوردار هستند.
• فرصت‌های شغلی: جراحان می‌توانند از بین تخصص‌های مختلفی مانند جراحی قلب و عروق، جراحی مغز و اعصاب، جراحی استخوان و مفاصل و موارد دیگر، مسیر شغلی مورد نظر خود را انتخاب کنند.

معایب

• آموزش و پرورش طولانی و طاقت‌فرسا: جراح شدن نیاز به آموزش و تمرین گسترده ای دارد.
• استرس و مسئولیت بالا: جراحان اغلب با شرایطی که زندگی و مرگ را در بر می‌گیرند سروکار دارند و باید در شرایط فشار تصمیمات مهمی بگیرند. این شغل می‌تواند از نظر احساسی و جسمی چالش‌برانگیز باشد.
• ساعت‌های طولانی و نامنظم: جراحان اغلب ساعت‌های طولانی و نامنظم، از جمله شب‌ها، آخر هفته‌ها و شیفت‌های شبانه‌روزی را کار می‌کنند که می‌تواند روی تعادل بین کار و زندگی شخصی آنها تاثیر بگذارد.
• نیازهای جسمی: جراحی از نظر جسمی می‌تواند بسیار طاقت‌فرسا باشد و نیازمند استقامت و مهارت برای انجام عمل‌هایی است که گاه چندین ساعت طول می‌کشند.
• مسئولیت و ریسک: احتمال پرونده‌های سوء‌رفتار پزشکی و خطرات ذاتی جراحی، استرس این حرفه را افزایش می‌دهند.

ارزش شغل جراحی به ارزش‌های شخصی، اهداف شغلی و تمایل شما به گذراندن دوره‌های آموزشی طولانی و تحمل سختی‌های این حرفه بستگی دارد. جراحی شغلی با پاداش‌های قابل توجه است، اما چالش‌های بزرگی هم دارد. برای تصمیم‌گیری آگاهانه، باید انگیزه‌ها و آرزوهای بلندمدت خود را در نظر بگیرید و ممکن است از جراحان در حال کار نیز مشاوره بگیرید.

جراحان عمومی چقدر درآمد دارند؟

چندین گزارش وجود دارد که اطلاعاتی در مورد حقوق پزشکان جمع آوری می‌کنند و اعداد متفاوتی را نشان می‌دهند.گزارش سالانه مد اسکیپ جراحان عمومی به طور متوسط ​​حدود ۴۳۲ هزار دلار در سال درآمد دارند. گزارش مشاغل پزشکی AAMC جراحان عمومی که در پزشکی دانشگاهی با عنوان استادیار کار می‌کنند، ۳۴۴,۰۰۰ دلار درآمد دارند، در حالی که جراحان عمومی که در پزشکی دانشگاهی با عنوان دانشیار/استاد کار می‌کنند، ۴۳۵,۰۰۰ دلار درآمد دارند. گزارش سالانه دوکسمیتیاین نشان می‌دهد که میانگین حقوق جراحان عمومی در ایالات متحده حدود ۴۲۱ هزار دلار است. صرف نظر از منبع، واضح است که جراحان عمومی درآمد خوبی دارند که نشان دهنده تمام آموزش‌های سخت‌گیرانه‌ای است که پشت سر گذاشته‌اند.

کدام نوع جراحان بیشترین حقوق را دریافت می‌کنند؟

حقوق جراحان بسته به تخصص و زمینه جراحی آنها بسیار متفاوت است. برخی از بالاترین پرداخت ها به تخصص های زیر تعلق می گیرد:

• جراحان مغز و اعصاب: جراحان مغز و اعصاب روی مغز، نخاع و دیگر بخش‌های سیستم عصبی عمل انجام می‌دهند و اغلب در صدر جدول دستمزد قرار دارند. درآمد سالانه متوسط آنها معمولاً در بین بالاترین‌ها در زمینه پزشکی است.
• جراحان ارتوپدی: جراحان ارتوپد، به خصوص آنهایی که در جراحی ستون فقرات یا تعویض مفصل تخصص دارند، حقوق بسیار بالایی دریافت می‌کنند. آنها بیماری‌های اسکلتی عضلانی از جمله استخوان، مفاصل، رباط‌ها، تاندون‌ها و عضلات را درمان می‌کنند.
• جراحان قلب و قفسه سینه: جراحان قلب و قفسه سینه، عمل جراحی روی قلب، ریه و سایر اندام های داخل قفسه سینه انجام می دهند. تخصص آنها در انجام روش های پیچیده مانند پیوند قلب و عمل بای پس عروق کرونر، به درآمد بالای آنها کمک می کند.

لازم به ذکر است که عوامل متعددی بر حقوق پزشکان جراح تاثیر می‌گذارند. این عوامل شامل محل کار، تجربه، نوع مرکز درمانی و نوع عمل جراحی است. حقوق جراحان می‌تواند بسته به هزینه زندگی و تقاضا برای متخصصان در مناطق مختلف متفاوت باشد. جراحان با تجربه بیشتر و دارای شهرت قوی در زمینه خود ممکن است درآمد بالاتری داشته باشند. در نهایت، جراحان در مطب خصوصی ممکن است پتانسیل درآمد متفاوتی نسبت به کسانی که در بیمارستان‌ها یا موسسات دانشگاهی استخدام می‌شوند داشته باشند.

زیرشاخه‌های جراحی عمومی

جراحی عمومی طیف گسترده‌ای از روش‌ها و درمان‌های جراحی را شامل می‌شود. با این حال، بسیاری از جراحان عمومی تصمیم می‌گیرند تا در زمینه‌های خاصی تخصص پیدا کنند که به عنوان زیر تخصص شناخته می‌شوند، تا تخصص خود را در انواع خاصی از جراحی یا جمعیت‌های خاص بیماران افزایش دهند. این آموزش اضافی “فلوشیپ” نامیده می‌شود. برخی از زیر تخصص‌های رایج در جراحی عمومی شامل:

• جراحی تروما: جراحان تروما بر درمان بیمارانی که آسیب‌های ناشی از حوادث، سقوط یا خشونت را تجربه کرده‌اند، تمرکز می‌کنند. این جراحان اغلب در بخش‌های اورژانس و مراقبت‌های ویژه فعالیت دارند.
• جراحی مراقبت‌های ویژه: جراحی مراقبت‌های ویژه شامل مدیریت بیماران جراحی در وضعیت بحرانی، از جمله بیماران بستری در بخش‌های مراقبت‌های ویژه (ICU) می‌شود. جراحان مراقبت‌های ویژه با بیماری‌های پیچیده و تهدیدکننده زندگی سروکار دارند که نیاز به نظارت و درمان فشرده دارند.
• جراحی سرطان: جراحان آنکولوژیست، متخصص در درمان جراحی سرطان هستند. آنها عمل جراحی برای برداشتن تومورها انجام می دهند و با دیگر متخصصان آنکولوژی همکاری نزدیکی دارند تا مراقبت جامع از سرطان را ارائه دهند.
• جراحی کولورکتال: جراحان کولورکتال روی بیماری‌های روده بزرگ، راست روده و مقعد تمرکز می‌کنند. این جراحان عمل جراحی برای بیماری‌هایی مانند سرطان روده بزرگ، بیماری‌های التهابی روده، دیورتیکولیت و بواسیر انجام می‌دهند.
• جراحی غدد درون ریز: جراحان غدد درون‌ریز، در جراحی‌های غدد درون‌ریز مانند تیروئید، پاراتیروئید، غدد فوق کلیوی و لوزالمعده تخصص دارند. آنها بیماری‌هایی مانند سرطان تیروئید، پرکاری پاراتیروئید و تومورهای غدد فوق کلیوی را درمان می‌کنند.
• جراحی چاقی: این تخصص روی جراحی‌های کاهش وزن و درمان بیماری‌های مرتبط با چاقی تمرکز دارد. جراحان چاقی (باریک) جراحی‌هایی مثل بای پس معده، اسلیو گاسترکتومی و باندینگ معده قابل تنظیم را انجام می‌دهند.
• جراحی کبد و مجاری صفراوی: جراحان کبدی و صفراوی در زمینه عمل جراحی کبد، مجاری صفراوی، کیسه صفرا و پانکراس تخصص دارند. این جراحان بیماری‌هایی مانند تومورهای کبدی، سرطان پانکراس و انسداد مجاری صفراوی را درمان می‌کنند.
• جراحی کودکان: جراحی کودکان شامل درمان جراحی نوزادان، کودکان و نوجوانان است. جراحان کودکان به ناهنجاری‌های مادرزادی، تومورهای کودکان و دیگر شرایط جراحی دوران کودکی می‌پردازند.
• پیوند عضو: این رشته بر روی پیوند اعضا از جمله کلیه، کبد، لوزالمعده و قلب تمرکز دارد. جراحان پیوند، عمل جراحی برای پیوند اعضا از اهداکننده به گیرنده انجام می‌دهند.
• جراحی عروق: جراح عروق
• جراحی کم تهاجمی: این حوزه روی انجام عمل‌های جراحی با روش‌های کم تهاجم، مثل لاپاراسکوپی و جراحی رباتیک، تمرکز دارد. این روش‌ها زمان بهبودی را کاهش می‌دهند و جای زخم را به حداقل می‌رسانند.
• جراحی سینه: متخصص جراحی بیماری های پستان، از جمله سرطان پستان، بیماری های خوش‌خیم پستان و جراحی بازسازی بعد از ماستکتومی.