آشنایی کامل با پزشک بیمارستان + وظایف پزشک بیمارستان

پزشک بیمارستان، پزشکی است که به مراقبت از بیماران بزرگسال بستری در بیمارستان می‌پردازد. این پزشک مسئول درمان انواع بیماری‌ها و شرایط مختلف در محیط بیمارستان است. این حوزه از پزشکی نسبتاً جدید به شمار می‌آید و برای نخستین‌بار در سال 1996 معرفی شد. وظایف اصلی یک پزشک متخصص داخلی شامل موارد زیر است:

• مدیریت مراقبت از بیماران بزرگسال بستری
• بررسی نتایج آزمایش، تجویز دارو و به‌روزرسانی پرونده پزشکی
• ارتباط با بیماران، پرستاران، سایر پرسنل پزشکی و خانواده‌ی بیماران (به صورت حضوری یا از طریق ویدیو کنفرانس)
• مشاوره گرفتن از متخصصان دیگر رشته های پزشکی

یک پزشک بیمارستان دقیقا چه کاری انجام می‌دهد؟

پزشک متخصص داخلی مسئولیت رهبری تیم پزشکی و نظارت بر خدمات مراقبت از بیماران بستری را بر عهده دارد. آنها همچنین ممکن است خدمات دوره قبل از عمل، حین عمل و بعد از عمل را ارائه دهند. برخی از بیماران ممکن است به خدمات پزشکی متعددی برای کمک به مراقبت و نظارت بر سلامتی خود نیاز داشته باشند. وظیفه پزشک داخلی درخواست مشورت با سایر شاخه های پزشکی در صورت لزوم و هماهنگی مراقبت از بیمار با سایر پزشکان متخصص است.

حالت یک بیمار در طول بستری شدنش در بیمارستان می‌تواند به سرعت تغییر کند. به همین دلیل، متخصصین بیمارستان به طور مداوم نتایج آزمایش‌های جدید را کنترل می‌کنند. علاوه بر این، آنها برای پاسخگویی به سوالات پرستاران، ملاقات با خانواده بیمار در طول روز، هماهنگی مراقبت با فیزیوتراپی و تنفس درمانی، همکاری با متخصصان تغذیه برای بهینه‌سازی وعده‌های غذایی، پیشنهاد استفاده از ویتامین‌های مفید، درخواست آزمایش‌های پیگیری در صورت لزوم و ارائه آموزش بیمار برای تمرکز بر سلامت جسمی و روانی مناسب در دسترس هستند.پزشک عمومی بیماران نیازمند نظارت 24 ساعته بر علائم خود هستند. ممکن است بیماران بستری به تغییر در داروهایی مانند انسولین، مسدودکننده‌های بتا، مدر، درمان‌های عفونت، رژیم غذایی خاص یا برنامه ورزشی اضافه نیاز داشته باشند. متخصصان داخلی که انتخاب کرده‌اند فقط در شیفت شب کار کنند، «پزشک شب‌کار» نامیده می‌شوند.

تفاوت بین متخصص داخلی و متخصص بیمارستان چیست؟

متخصصان داخلی و پزشکان بیمارستان، این دو اصطلاح اغلب به جای هم استفاده می‌شوند. احتمالا به این دلیل است که طب داخلی که شامل مراقبت‌های بیمارستانی هم می‌شود.
در واقع، اکثر متخصصان بیمارستان، قبل از تخصص در پزشکی بیمارستان، به عنوان متخصص داخلی فعالیت می‌کنند. هرچند آموزش و تربیت متخصصان داخلی با متخصصان بیمارستان قابل مقایسه است، اما این دو تخصص وظایف یکسانی ندارند و از جهات مختلف با یکدیگر تفاوت دارند.متخصصان داخلی برخلاف متخصصان بیمارستان، هم در مراکز سرپایی و هم در بیمارستان‌ها به بیماران رسیدگی می‌کنند.

همچنین تفاوت دیگری در مدت زمانی که متخصصان داخلی با بیماران خود کار می‌کنند وجود دارد. ممکن است متخصصان داخلی به درمان بیماران خود در طول بزرگسالی ادامه دهند که این امر می‌تواند به ایجاد یک رابطه طولانی مدت بین پزشک و بیمار منجر شود.

برخلاف این تصور، پزشکان متخصص بیمارستان (Hospitalists) فقط در طول مدت بستری شدن بیمار در بیمارستان از او ویزیت می‌کنند. ممکن است اگر مشکل بیمار مداوم باشد و به ویزیت‌های مکرر نیاز داشته باشد، متخصص بیمارستان بیشتر از او دیدن کند. اما هدف اصلی این حرفه، مدیریت مداوم بیماران نیست بلکه رسیدگی به بیماری‌هایی است که منجر به بستری شدن آنها شده است.

آیا یک متخصص داخلی در بیمارستان مدرک پزشکی دارد؟

بله، پزشکان متخصص بستری دارای مدرک پزشکی پیشرفته هستند. بسیاری از افراد در مورد چگونگی تبدیل شدن به یک پزشک متخصص بستری سوال می‌پرسند و پاسخ در واقع بسیار پیچیده است. برای تبدیل شدن به پزشک متخصص بیمارستان، تلاش بسیار زیادی لازم است و نیازمند انضباط و سال‌های متمادی تحصیل، آموزش و صدور گواهینامه است. اولین قدم برای پزشک متخصص در بیمارستان شدن ، پذیرش در دانشکده پزشکی است.

اگرچه همه دانشکده‌های پزشکی مدرک رسمی را الزامی نمی‌دانند، اما تکمیل دروس پیش نیاز قبل از درخواست را ضروری می‌دانند. علاوه بر دروس مورد نیاز، متقاضیان پزشکی باید در کنار پزشکان کارآموزی انجام دهند، داوطلب شوند، در سمت‌های مدیریتی فعالیت کنند و در آزمون ورودی دانشکده پزشکی (MCAT) نمره خوبی کسب کنند. هر یک از این مراحل باید تا تاریخ مشخصی انجام شوند تا با گواهی نامه‌های لازم برای درخواست به دانشکده پزشکی همخوانی داشته باشند.

افراد باید در برنامه رزیدنتی (یا دوره تخصص) که معمولاً در بیمارستان‌های آموزشی برگزار می‌شود، جایگاهی برای خود به دست آورند. رزیدنتی، آموزش عملی و بالینی در یک زمینه خاص مانند طب داخلی را ارائه می‌دهد و افراد را برای دریافت گواهی هیئت مدیره آماده می‌کند. پزشک داخلی بیمارستان سه سال دوره تخصصی (رزیدنتی) را به پایان می‌رساند.

آیا پزشکان بیمارستان (Hospitalists) دوره فوق تخصص (Fellowship) را می گذرانند؟

خیر، بیشتر پزشکان داخلی در ایالات متحده دوره تخصصی را گذرانده‌اند. با این حال، اکنون دوره‌های تخصصی متعددی برای کسانی که می‌خواهند آموزش رسمی‌تری دریافت کنند، در دسترس است. انجمن پزشکی بیمارستان چهار نوع برنامه را برای کسانی که می‌خواهند به عنوان متخصص کار کنند، ارائه می‌کند.

• مسیر داخلی به فلوشیپ بیمارستان
• مسیر پزشکی خانواده برای دستیابی به فلوشیپ بیماری‌های داخلی
• مسیر طب اطفال به سمت فلوشیپ بیمارستان
• همکاری فوق تخصصی در بیمارستان در زمینه مدیریت اداری

آیا پزشکان داخلی بیمارستان از بخش مراقبت پزشکی هر بیمارستانی هستند؟

پزشک معالج بیمار در بیمارستان فقط زمانی تمرین می‌کند که بیمار در بیمارستان بستری باشد. این امر مستلزم آن است که پزشکان بیمارستان دانش گسترده‌ای در زمینه‌های مختلف پزشکی داشته باشند که ممکن است بر سلامت و مراقبت از بیمار تأثیر بگذارد. حوزه پزشکی بیمارستان به تدریج فراتر از مراقبت‌های اولیه به سمت جمعیت‌های خاص بیماران گسترش یافته است. علاوه بر این، به طور کلی، پزشکان بیمارستان و پزشکان شب‌کار در سیاست‌های عمومی نقش داشته‌اند و در مراقبت از بیمارانی که در بیمارستان بستری هستند، تأثیر مثبتی گذاشته‌اند.

چرا کسی ممکن است بخواهد در بیمارستان به عنوان پزشک متخصص کار کند؟

تحصیل در رشته پزشکی، دریافت گواهی هیئت پزشکی و تبدیل شدن به یک پزشک متخصص در بیمارستان، مسیری دشوار و پر از تلاش است که به سال‌ها کار و تجربه نیاز دارد. یک پزشک متخصص در بیمارستان باید در رویدادهای آموزشی مداوم شرکت کند و با به‌روز نگه داشتن دانش خود از طریق متاآنالیز تحقیقات پزشکی جدید، همیشه در حال یادگیری باشد. مراقبت از بیماران بیمار می‌تواند بسیار ارزشمند و همراه با درآمدی فوق‌العاده باشد.

افرادی که از حضور در صنعت بهداشت و درمان و تعامل با مردم لذت می‌برند، در پزشکی بیمارستان جای مناسبی پیدا می‌کنند. پزشکان متخصص در بیمارستان هر روز با بیماران، خانواده بیماران و سایر متخصصان پزشکی در ارتباط هستند. با این حال، اقامت کوتاه بیماران در بیمارستان، همیشه به ایجاد رابطه‌ای بلندمدت بین پزشک و بیمار منجر نمی‌شود.

پزشکان داخلی بیمارستان باید مهارت‌های حل مسئله و تشخیص قوی داشته باشند تا بتوانند به طور مداوم طیف گسترده‌ای از مسائل مربوط به مراقبت از بیماران را که در طول روز پیش می‌آید مدیریت کنند. بسیاری از بیماران با مراقبت مناسب به سلامتی خود بازمی‌گردند که می‌تواند در این حرفه بسیار پاداش‌دهنده باشد. اکثر پزشکان داخلی برنامه کاری منحصر به فردی دارند. به عنوان مثال، یک پزشک داخلی ممکن است هفت روز متوالی کار کند و سپس هفت روز بعد را استراحت کند. این مدت زمان طولانی کار متوالی منجر به انتقال کمتر مراقبت از بیمار به پزشک دیگری در طول بستری شدن بیمار می‌شود که به طور بالقوه منجر به بهبود سریع‌تر و ایجاد رابطه بهتر بین پزشک و بیمار می‌شود.

به طور کلی، پزشکان داخلی بخش مهمی از نیروی کار سیستم مراقبت‌های پزشکی هستند که مراقبت از تعداد زیادی بیمار، مدیریت سناریوهای بالینی متنوع و ارتباط موثر اطلاعات بین پزشکان، پرستاران، تکنسین‌ها و سایر کارکنان پزشکی را بر عهده دارند. همچنین برنامه‌هایی برای دستیاران پزشک که مایل به فعالیت در پزشکی بیمارستان هستند در دسترس است.